Leczenie uzdrowiskowe to: szpitalne leczenie uzdrowiskowe, sanatoryjne leczenie uzdrowiskowe, rehabilitacja uzdrowiskowa (sanatoryjna, szpitalna, w przychodni uzdrowiskowej).

Są na to dwa sposoby: <strong>Skorzystać z pobytu płatnego</strong> – kuracjusz opłaca osobiście pobyt (wyżywienie, zakwaterowanie) oraz zabiegi. Sanatoria stosują często różnorodne zachęty promocyjne do skorzystania z tego trybu leczenia. <strong>Skierowanie NFZ, ZUS, KRUS</strong> ( raz na 18 miesięcy )- ponosząc częściową odpłatność (opłata sanatoryjna).

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 września 2007 r. ( Dz. U. Nr 168, poz. 1185 ) – osoba dorosła może korzystać z leczenia uzdrowiskowego nie częściej, niż raz na 18 miesięcy.

Pobyt w uzdrowisku z dzieckiem w wieku od 3 do 6 lat – obowiązkowo z opiekunem. Bezpłatny jest pobyt dziecka ze skierowaniem. Opiekun ponosi pełne koszty pobytu związane z zakwaterowaniem i wyżywieniem.

Nie jest to zalecane. Wieloletnie doświadczenia lekarzy balneologów oraz wyniki prowadzonych badań naukowych potwierdzają, że leczenie uzdrowiskowe nie powinno być ordynowane częściej, niż raz na dwanaście miesięcy. Pacjent przebywający w uzdrowisku i poddawany kuracji podlega działaniu silnych bodźców (klimatycznych, produktowych). Tzw. odczyn uzdrowiskowy, utrzymuje się przez około dwanaście miesięcy po zakończonym leczeniu. Częstsze korzystanie z leczenia – również w innym uzdrowisku – może mieć negatywne skutki dla zdrowia. Najwłaściwszą decyzję w zakresie wyboru uzdrowiska podejmie Twój lekarz, a specjalista w uzdrowisku dostosuje zestaw koniecznych zabiegów wraz z ich ilością na całą kurację.

W zależności od formy leczenia, okres pobytu na leczeniu uzdrowiskowym wynosi: – w szpitalu uzdrowiskowym – 21 dni – w szpitalu uzdrowiskowym dla dzieci – 27 dni – w sanatorium uzdrowiskowym – 21 dni – w sanatorium uzdrowiskowym dla dzieci od 3 do 6 lat z opiekunem – 21 dni – w sanatorium uzdrowiskowym dla dzieci – 21 dni – na rehabilitacji uzdrowiskowej w szpitalu uzdrowiskowym – 28 dni – na rehabilitacji uzdrowiskowej w sanatorium uzdrowiskowym – 28 dni – na uzdrowiskowym leczeniu ambulatoryjnym (dorośli i dzieci) – od 6 do 18 dni

Skierowanie wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, posiadający kontrakt z NFZ lub zatrudniony w placówce posiadającej kontrakt. Skierowanie wystawione na wymaganym druku jest przesyłane przez lekarza wystawiającego do Wojewódzkiego Oddziału NFZ.

Szpitalne leczenie uzdrowiskowe i rehabilitacja w szpitalu uzdrowiskowym są bezpłatne (kontynuacja leczenia), realizowane są w ramach zwolnienia lekarskiego, wystawianego przez szpital uzdrowiskowy.

Koszty zleconych zabiegów i badań lekarskich pokryje NFZ. Zakwaterowanie i wyżywienie trzeba zorganizować i opłacić samodzielnie. Należy pamiętać, że ta forma leczenia uzdrowiskowego jest realizowana w ramach urlopu wypoczynkowego pacjenta.

Faktycznie jest do dopłata do kosztów wyżywienia i zakwaterowania podczas korzystania z sanatoryjnego leczenia uzdrowiskowego oraz rehabilitacji sanatoryjnej. Wysokość tej dopłaty jest uzależniona od standardu zakwaterowania (pokoju).

Koszty transportu (dojazdu) ponosi pacjent. Przed wyjazdem należy tak zaplanować trasę i środek transportu, aby zminimalizować koszty. Do większości miejscowości uzdrowiskowych docierają środki transportu publicznego (zbiorowego) – autobusy, pociągi.

Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe, potwierdzone przez NFZ. Stanowi ono podstawę przyjęcia na leczenie. Dokumenty: dowód osobisty, potwierdzenie ubezpieczenia w NFZ, pełną dokumentację medyczną według zalecenia lekarza kierującego. Leki przyjmowane stale należy zabrać w ilościach wystarczających na czas pobytu w zakładzie leczenia uzdrowiskowego. Konieczny jest ubiór sportowy: koszulka, spodenki, dres, obuwie sportowe, czepek i strój kąpielowy. Odzież stosowna do pory roku, bielizna osobista na zmianę. Pieniądze konieczne na opłaty. Znając dane zakładu leczenia uzdrowiskowego, należy sprawdzić ewentualne dodatkowe zalecenia.

Szczegółowe odpowiedzi znajdziecie Państwo w działach “Szpitale uzdrowiskowe” i “Sanatoria dla dzieci” oraz w poradniku młodego kuracjusza