UDAR MÓZGU, JAK Z NIM ŻYĆ?

O SKUTKACH UDARU MÓZGU, MOŻNA PRZECZYTAĆ W WIELU PUBLIKACJACH. JAK JE ZMNIEJSZYĆ? NA CZYM WARTO SIĘ SKUPIĆ? GDZIE SZUKAĆ POMOCY? NA TE PYTANIA ODPOWIADA MGR MACIEJ KOPCIŃSKI – DYREKTOR OŚRODKA REHABILITACJI W SZYMANOWIE POD WARSZAWĄ.

JAKIE SĄ SKUTKI UDARU? ILE TRWA POWRÓT DO ZDROWIA?

Udar – spada jak grom z jasnego nieba, w wielu przypadkach nieoczekiwany, zarówno dla chorego, jak i jego rodziny. Może powodować wiele deficytów, zauważalnych od razu – niedowład, po te zauważane przy bliższym kontakcie z pacjentem – np. zaburzenia pamięci i myślenia logicznego.

Nie jest to koniec listy zaburzeń, które po udarze występują. Ze względu na mnogość problemów, które po-wstają w wyniku udaru mózgu, czas powrotu do sprawności często jest długi, a cel – powrót do sprawności, odległy lecz nie nieosiągalny.

Rehabilitacja po udarze obejmuje wiele specjalizacji, fizjoterapeuta – przywraca utraconą sprawność fizyczną, neuropsycholog – interweniuje gdy zaburzona jest sfera poznawcza, neurologopeda – gdy zaburzenia dotykają sfery mowy. Rehabilitacja ma sens, gdy rozpoczęta jest tak wcześnie jak jest to tylko możliwe.

Nasz mózg jest plastyczny, uczy się, i im dłużej poddajemy się terapii, tym większe jest prawdopodobieństwo poprawy. Uznaje się, że pierwszy rok od udaru jest najważniejszy w całym procesie terapeutycznym, dlatego ważna jest ciągłość procesu rehabilitacji. Jest to trudna droga, nie wysłana różami, ale dająca wiele możliwości w poprawie stanu zdrowia, a jest to dużo prostsze przy obecności i wsparciu osób bliskich.

REHABILITACJA – TERAPIA W SZPITALU TO NIE KONIEC!!!

Jak wcześniej zostało już wspomniane, rehabilitacja po-winna zacząć się jak najwcześniej, już na oddziale szpitalnym. Często czas spędzony w szpitalu nie jest wystarczający dla osiągnięcia samodzielności. Jest jednak szansa na odwrócenie skutków udaru. Ważne, by nie zapominać o kontynuowaniu terapii na tyle długo, na ile specjaliści twierdzą, że jest to potrzebne.

Czasem to pół roku, czasem czas ten liczy się w latach. Najważniejsze jest jednak to, by się nie poddawać. Zawsze jest coś do poprawy, zawsze istnieje szansa na to, że nasz mózg nas zaskoczy iwy-uczy się funkcji, którą uznaliśmy już za nieodwracalnie utraconą. Niektórzy nazywa-ją to cudem, atak naprawdę ciężka praca, wytrwałość i pomoc bliskich osób jest tym, co pozwala ten cud osiągnąć.

pobierz głos seniora